مصرف گرایی و اصلاح الگوی مصرف

اخذ مالیات یکی از روش های کنترل رواج مصرف گرایی است. مالیات میتواند به روش های مالیات بر درآمد، مالیات بر پس انداز و مالیات بر خرید محصولات عنوان گردد در نتیجه به ترتیب کسی که در آمد بیشتری دارد مالیات بیشتری میپردازد، کسی که پس انداز بیشتری دارد باید مالیات بیشتری منتقل کند و کسی که محصولات بیشتری میخرد باید مالیات بیشتری بدهد. به نظر بنده مالیات بر خرید بهتر از دیگر انواع مالیات ها میتواند اثر کند زیرا بقیه مالیات ها ممکن است بی عدالتی به همراه خود داشته باشد.قوانین دیگر دولتی نیز میتواند تا حدی جلوی مصرف گرایی را بگیرد مثلا در یک خانواده اگر فقط مرد کار میکند، حداکثر میتواند پنج میلیون تومان درامد داشته باشد و اگر هم زن و هم مرد کار میکنند حداکثر درآمد نهایتا به هفت میلیون تومان میرسد نه اینکه دو برابر شود یا یارانه ها برای دهک های بالا حذف شوند و مواردی از این قبیل.

            همانگونه که مصرف گرایی به یک فرهنگ تبدیل شد، اصلاح الگوی مصرف نیز میتواند به یک فرهنگ تبدیل شود. مصرف معقول یا پسندیده مصرفی است که طی آن فرد نه بیش از نیازش خرید میکند و نه تمام پولش را پس انداز مینماید. مصرف کنندگان حاکم بازار هستند و بیان میکنند که چه چیزی تولید شود در نتیجه به کمک اصلاح فرهنگ مصرف کنندگان، میتوان جلوی رواج مصرف گرایی را گرفت.

            به نظر من توجه به معنویات میتواند یک راه بسیار مفید باشد. همانگونه که در مبحث مواسات بیان شد، اگر انسان ها به موارد معنوی اهمیت بدهند نمیتوانند ببیند که خودشان راحتند و بسیاری از افراد جامعه در سختی زندگی میکنند. به این ترتیب در نهایت مصرف گرایی کاهش پیدا میکند زیرا افراد سعی میکنند مازاد نیاز خود را انفاق نمایند.

2: اصلاح الگوی مصرف کننده یا همان مصرف معقول یکی از مواردی است که به نظر بنده تاثیر زیادی خواهد داشت. در این رابطه باید تمرکز اصلی را روی رفتار مصرف کننده قرار بدهیم زیرا همانطور که بیان شده است، مصرف کنندگان حاکم بازارند و آن ها هستند که به تولید کننده سیگنال میدهند چه چیزی را تولید کند.  در نتیجه اگر فرهنگ مصرف کنندگان تعدیل شود میتواند انتظار داشت که مصرف گرایی رواج کمتری بیابد و افراد خوشبختی خود را در مصرف بیشتر ماده نبینند.